Ο Business Leader ως Talent Leader

11 Νοεμβρίου 2011 | 12:11 Γράφει το HR Pro Online Team Topics: Talent Management

Όπως αποκαλύπτουν πρόσφατες έρευνες του Aberdeen Group, οι ηγέτες των επιτυχημένων επιχειρήσεων δεν αφήνουν τη διαχείριση του ταλέντου στο HR, αλλά αναλαμβάνουν οι ίδιοι την ευθύνη, ώστε να διασφαλίσουν ότι διαθέτουν το κατάλληλο «οπλοστάστιο ικανότητων» για το παρόν και το μέλλον.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, προτεραιότητα των επιχειρήσεων είναι η ανάπτυξη. Σε μια ταχύτατα μεταβαλλόμενη αγορά, οι επιχειρήσεις που θα αναδυθούν στην κορυφή είναι εκείνες που θα διασφαλίσουν ότι όλες οι ενέργειές τους συγκλίνουν στην επίτευξη των αναπτυξιακών τους στόχων. Πολλές επιχειρήσεις έχουν ήδη προχωρήσει σε μείωση κόστους, βελτίωση εσωτερικών διαδικασιών και εξορθολογισμό του μεγέθους τους.

Διαπιστώνουν, όμως, ότι αυτό δεν αρκεί για να ξεχωρίσουν. Το τελευταίο κομμάτι του πάζλ είναι να βελτιώσουν τις πρακτικές που σχετίζονται με τη διαχείριση ταλέντου μέσα στην επιχείρηση, ώστε να ευθυγραμμίσουν την ατομική προσπάθεια κάθε εργαζομένου με τις ανάγκες της επιχείρησης.

Οι πιο πρόσφατες έρευνες του Aberdeen Group αποκαλύπτουν ότι το αποτελεσματικό talent management μπορεί να επιτύχει τους παραπάνω στόχους. Δεν αποτελεί όμως αποκλειστική ευθύνη του HR. Οι πιο επιτυχημένες επιχειρήσεις είναι εκείνες, όπου η διαχείριση των ταλέντων αποτελεί αρμοδιότητα και της ηγεσίας. Όπως αναλύεται παρακάτω, κάθε «business leader» πρέπει να είναι και «talent leader», με άλλα λόγια να αναλαμβάνει την ευθύνη για τον εντοπισμό, την ανάπτυξη, το coaching και την εξέλιξη του ταλέντου, ώστε να διασφαλίζεται ότι η επιχείρηση διαθέτει μια δεξαμενή ικανών στελεχών για να καλύψει τις ανάγκες του σήμερα και του αύριο.

Ο στόχος της ανάπτυξης
Η ανάπτυξη παραμένει ο βασικός στόχος κάθε επιχείρησης. Όπως αποδεικνύει η τριμηνιαία επιχειρηματική ανασκόπηση του Aberdeen Group, και παρά την οικονομική κρίση, η ανάπτυξη - και συγκεκριμένα η αναζήτηση νέων οδών απόκτησης εσόδων σε όλο το εύρος του οργανισμού - βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Για την εκπλήρωση των αναπτυξιακών στόχων, νούμερο 1 προτεραιότητα για το 40% των ηγετών είναι η βελτίωση της διαδικασίας υλοποίησης των επιχειρηματικών στόχων. Η έμφαση στην υλοποίηση προϋποθέτει τόσο τη βελτίωση της ευθυγράμμισης των ατομικών στόχων με τους επιχειρηματικούς, όσο και τον έλεγχο της απόδοσης που παρεμποδίζει την ανάπτυξη.

Ο κομβικός ρόλος των business leaders στην απόδοση
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας Employee Performance Management- EPM (Μάιος 2010), οι δύο κινητήριες δυνάμεις της διαχείρισης της απόδοσης των εργαζομένων είναι η Αποτελεσματικότητα (επίτευξη της καλύτερης δυνατής απόδοσης με τους υφιστάμενους πόρους) και η Ανάπτυξη (παρά τους υφιστάμενους, περιορισμένους πόρους).

Παρόλο που αυτές οι δύο προτεραιότητες φαίνονται σε πρώτο επίπεδο αντικρουόμενες, αποτελούν μια πρόκληση που αναγκαστικά πρέπει να αντιμετωπίσουν όλες οι επιχειρήσεις σήμερα, μικρές ή μεγάλες, δημόσιες ή ιδιωτικές. Οι business leaders καλούνται όχι μόνο να αξιοποιήσουν το 100% των περιορισμένων, σε σχέση με το παρελθόν, πόρων για να υλοποιήσουν τους στόχους, αλλά και να τους κατευθύνουν στην ανεύρεση νέων προϊόντων, καναλιών, πελατών και διαδικασιών που θα πάνε την επιχείρηση μπροστά.

Άρα, δεν αρκεί να γνωρίζουν σε βάθος την επιχείρηση και την αγορά τους. Πρέπει να αντιλαμβάνονται και τους τρόπους για να παρακινήσουν τους ανθρώπους τους, ώστε οι προσπάθειές τους να είναι στη σωστή κατεύθυνση, καθώς και να διασφαλίζουν ότι οι τελευταίοι είναι εξοπλισμένοι με όλα τα απαιτούμενα προσόντα για να επιτύχουν.

Στις επιχειρήσεις που ξεχώρισαν στο EPM (top 20% των συνολικών σκορ απόδοσης), οι business leaders αποτελούσαν το κλειδί για την αυξημένη απόδοση και την ικανότητα υλοποίησης των στόχων. Οι 5 κυριότερες ικανότητες που ξεχώριζαν τις εταιρείες αυτές αφορούσαν το σημαντικό ρόλο του μάνατζερ στη σύνδεση μεταξύ ατόμων και εταιρικών στόχων

Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκαν και οι απαντήσεις που αφορούσαν στους παράγοντες που λειτουργούν ανασταλτικά στη διαχείριση της απόδοσης, με την πλειοψηφία των συμμετεχόντων στην έρευνα (54%) να κατονομάζει πρώτη την έλλειψη follow-up μεταξύ μάνατζερ και υπαλλήλων σχετικά με την πρόοδό τους ως προς τους στόχους και τη δυσκολία επικοινωνίας της εταιρικής στρατηγικής στο προσωπικό να ακολουθεί (38%).

Η έλλειψη follow-up, μάλιστα, είναι εξαιρετικά κρίσιμη και για τη δέσμευση των εργαζομένων με τη δουλειά τους και την επιχείρηση. Στη σχετική έρευνα Employee Engagement που διεξήγαγε το Aberdeen Group (Ιούλιος 2009), 83% των εταιρειών με τα καλύτερα επίπεδα δέσμευσης των υπαλλήλων τους είχαν καθιερώσει τακτικές, ανεπίσημες συναντήσεις ενημέρωσης προόδου για την επίτευξη των στόχων.

Και η δέσμευση δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως πολυτέλεια, καθώς συνδέεται άμεσα με την απόδοση. Συγκεκριμένα, η έρευνα αποκάλυψε ότι η δέσμευση παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη βελτίωση της απόδοσης, στη διατήρηση των εργαζομένων στην επιχείρηση και στη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων προϊόντων και υπηρεσιών.

Η δέσμευση πυροδοτεί την ανάπτυξη

Η σημασία της δέσμευσης των εργαζομένων και η άρρηκτη σχέση της με την αφοσίωση και τη δέσμευση των πελατών, αποτυπώνονται και στα εξαιρετικά αποτελέσματα που σημείωσαν οι top εταιρείες στον τομέα του engagement, στην ικανοποίηση των πελατών (22% έναντι 11% των μέτριων και 5% των χειρότερων) και στη διατήρηση των εργαζομένων στην επιχείρηση (21% έναντι 13% και 1% αντίστοιχα).

Επιπλέον, στις επιτυχημένες αυτές επιχειρήσεις, η σημασία της δέσμευσης διαχέεται από πάνω προς τα κάτω: η προσπάθεια ενίσχυσης της δέσμευσης των εργαζομένων δεν αποτελεί αρμοδιότητα μόνο του HR, ούτε καν μόνο του management team, αλλά σε πολλές περιπτώσεις του ίδιου του CEO ή του Προέδρου

Η πρόκληση της ανεύρεσης ταλέντων
Οι business leaders, λοιπόν, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην παρακίνηση και την ευθυγράμμιση των ανθρώπων τους με τους εταιρικούς στόχους. Ταυτόχρονα, όμως, επιφορτίζονται με μια ακόμη ευθύνη: την εξεύρεση ταλέντων, εντός και εκτός της επιχείρησης, σε συνεργασία με το HR.

Η έρευνα Talent Acquisition Strategies (Αύγουστος 2010) φέρνει στο φως το ζωτικό ρόλο του μάνατζερ κατά τη διαδικασία της πρόσληψης. Οι τρεις βασικές τακτικές που συναντάμε στις εταιρείες που ξεχωρίζουν στον τομέα της απόκτησης ταλέντων είναι οι εξής:

• Οι αρμόδιοι μάνατζερ δίνουν feedback για τους υποψηφίους μέσω θεσμοθετημένης διαδικασίας.
• Οι μάνατζερ ενημερώνονται για την πορεία των υποψηφίων κατά τη διάρκεια της διαδικασίας πρόσληψης.
• Το τμήμα HR συνεργάζεται με τους μάνατζερ για να διασφαλίσει ότι οι απαιτήσεις που έχουν οριστεί για την κάθε θέση εργασίας είναι ξεκάθαρες και κατανοητές.

Αντίστοιχα, η έρευνα Succession Management (Ιούλιος 2010) καταδεικνύει τους ηγέτες ως τους βασικούς υπεύθυνους για την ανάπτυξη μελλοντικών ηγετών στις επιτυχημένες επιχειρήσεις. Έτσι, στους οργανισμούς που ακολουθούν αυτή την πρακτική, το 77% των νεοπροσληφθέντων μάνατζερ έπιασε τους πρώτους στόχους του έγκαιρα (έναντι 53%), ενώ το 62% ξεπέρασε τους στόχους του κατά την πρώτη αξιολόγηση (έναντι 38%).

Κατά συνέπεια, τα τμήματα HR είναι αρμόδια για να προσφέρουν καθοδήγηση, συστήματα, διαδικασίες και εργαλεία σε όλο τον «κύκλο ζωής» ενός εργαζομένου, αλλά και οι μάνατζερ και οι ηγέτες οφείλουν να εμπλέκονται ενεργά στη διαδικασία, ώστε να είναι σίγουροι ότι διαθέτουν τα απαραίτητα ταλέντα μέσα στην επιχείρηση για την υλοποίηση της εταιρικής στρατηγικής.Πώς θα γίνουν οι business leaders talent leaders
Το ερώτημα που γεννάται είναι πώς θα μπορέσουν οι μάνατζερ και οι ηγέτες να αναπτύξουν ικανότητες για να αναλάβουν το νέο ρόλο του talent leader, συμπληρωματικά με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους.

Αρχικά, η ηγεσία του οργανισμού και τα ανώτατα στελέχη αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο στην ανάπτυξη των ικανοτήτων των μάνατζερ. Όταν οι τελευταίοι βλέπουν στην πράξη πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει η ανώτατη διοίκηση την ανάπτυξη των άμεσα υφισταμένων της, τότε αυτή η συμπεριφορά γίνεται πρότυπο για να το εφαρμόσουν και οι ίδιοι στις ομάδες τους.

Στη συνέχεια, οι μάνατζερ καλούνται να κατανοήσουν πώς επιδρά η ανάπτυξη των ιδίων και της ομάδας τους στην εταιρική απόδοση. Όταν είναι ευδιάκριτη η σύνδεση ανάμεσα στο σωστό people management και στα αποτελέσματα που θέλει η επιχείρηση, τότε τα κίνητρα για βελτίωση σε αυτό τον τομέα καθίστανται ξεκάθαρα.

Τέλος, όταν οι μάνατζερ είναι υπόλογοι για την ανάπτυξη της ομάδας τους, τότε η απόδοση βελτιώνεται. Υπάρχει συχνά ένας «σιωπηρός κώδικας» στις επιχειρήσεις, σύμφωνα με τον οποίο όταν κάποιος προάγεται στη θέση του μάνατζερ, έχει αυτόματα και την ικανότητα να διοικεί ανθρώπους. Έτσι, οι επιχειρήσεις δεν χρειάζεται να τον εκπαιδεύσουν, προκειμένου να αποκτήσει και να εξασκήσει τις αναγκαίες δεξιότητες.

Αυτή η νοοτροπία, όμως, πρέπει να αλλάξει. Γιατί στην πραγματικότητα, όπως αποδεικνύει έρευνα (Οκτώβριος 2010), οι κυριότερες ικανότητες που πρέπει να έχουν τα στελέχη για να υλοποιήσουν τη στρατηγική είναι ανθρωποκεντρικές (διοίκηση ατόμων, επικοινωνιακές ικανότητες, παροχή feedback κτλ). Οι σημερινοί ηγέτες πρέπει να δουν σοβαρά το ρόλο τους ως talent leaders, αν θέλουν να διασφαλίσουν ότι θα υπάρξει επόμενη γενιά ηγετών ικανή να αναλάβει με επιτυχία τα ηνία της επιχείρησης. Οι ηγέτες επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους στην ανάπτυξη και την υλοποίηση της στρατηγικής.

Προκειμένου να τις δουν να πραγματοποιούνται όμως, πρέπει να εμπλακούν και οι ίδιοι ενεργά στην ανεύρεση, ανάπτυξη, δέσμευση και διατήρηση των ανθρώπων που χρειάζονται. Η επίτευξη αυτής της ισορροπίας θα αποτελέσει και την ειδοποιό διαφορά των επιτυχημένων επιχειρήσεων και στελεχών.

«Να σώσουμε το λαό, όχι τις τράπεζες»

ΚΛΑΟΥΣ ΕΡΝΣΤ§Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥ DIE LINKE, ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

«Να σώσουμε το λαό, όχι τις τράπεζες»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΘΩΜΑ ΤΣΑΤΣΗ

Ο Κλάους Ερνστ, 57 χρόνων, είναι συμπρόεδρος του Die Linke, του κόμματος της Αριστεράς της Γερμανίας. Υπήρξε συνδικαλιστής, πρόεδρος του κόμματος της «Εκλογικής Εναλλακτικής για την Κοινωνική Δικαιοσύνη» (WASG), μέχρι την ένωσή του με το Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (PDS) το 2007.

Στεφάνι στο Πολυτεχνείο κατέθεσε χθες ο Κλάους Ερνστ Ο Ερνστ ήρθε στην Αθήνα και μίλησε την Τετάρτη το βράδυ σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Και αιτιολόγησε μεταξύ άλλων τη στάση του Die Linke στη Βουλή, όταν καταψήφισε το πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα. «Καταψηφίσαμε γιατί δεν θεωρούμε ότι θα σωθεί μια χώρα αν περικοπούν οι μισθοί και οι συντάξεις, αν ιδιωτικοποιηθεί ο δημόσιος πλούτος, αν διαλυθεί το κοινωνικό κράτος», είπε ο Γερμανός πολιτικός.
Στη συνέντευξή του στην «Ε», χαρακτηρίζει «λάθος δρόμο» την πρόταση -και Αριστερών- για έξοδο από το ευρώ. Οταν μιλά για την κρίση υποστηρίζει ότι «υπάρχει ευρωπαϊκή λύση ή δεν υπάρχει λύση. Η Ευρώπη πρέπει να αποφασίσει. Μπορούμε να σώσουμε τις τράπεζες ή μπορούμε να σώσουμε το λαό και τη δημοκρατία. Να διασωθούν και οι δύο είναι αδύνατο».
Η ευρωζώνη βρίσκεται σε κρίση. Μετά την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, η Ιταλία πρέπει να δώσει μάχη με τις αγορές. Υπάρχει διέξοδος από την κρίση;
«Χρειαζόμαστε μια γενική αλλαγή της πολιτικής στην Ευρώπη. Υπάρχει μόνο μία λύση. Πρέπει να πάρουμε πίσω την εξουσία από τις αγορές. Στην Ευρώπη, ζουν Ευρωπαίοι, όχι ευρώ. Αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ένα γεγονός: η έναρξη της ευρωπαϊκής κρίσης με τις περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών περικοπών υπάρχει στη Γερμανία από το 2000. Η Γερμανία ξεκίνησε με αυτόν τον τρόπο ένα θανατηφόρο διαγωνισμό ντάμπινγκ [στο διεθνές εμπόριο, η πώληση προϊόντος κάτω του κόστους με σκοπό των παραμερισμό των ανταγωνιστών] με τους γείτονές της. Και τώρα η κ. Μέρκελ κάνει το ίδιο λάθος, όπως ο Μπρούνιγκ τη δεκαετία του '30 του προηγούμενου αιώνα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η πολιτική λιτότητας δεν είναι έξοδος από την κρίση, αλλά ένας τρόπος που οδηγεί την Ευρώπη σε βαθύτερη κρίση και τους ανθρώπους στη φτώχεια».
Η πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης πρέπει να αλλάξει; Και σε ποια κατεύθυνση;
«Στην πραγματικότητα, η κ. Μέρκελ είναι η πιο επικίνδυνη γυναίκα στην Ευρώπη, γιατί καταστρέφει με αντιδημοκρατικό και με αντικοινωνικά προγράμματα λιτότητας το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος. Αν πετύχει, αυτό θα σημαίνει το λιγότερο το τέλος της δημοκρατίας στην Ευρώπη. Υπάρχει μόνο μία λύση που μπορεί να περιφρουρήσει την κρίση. Πρέπει να περικοπεί η χρηματοδότηση μεταξύ των κρατών και των χρηματοπιστωτικών αγορών. Είμαστε υπέρ μιας δημόσιας τράπεζας που θα δίνει τις πιστώσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις χώρες της ευρωζώνης με χαμηλά επιτόκια. Δεύτερον, χρειαζόμαστε μια ισχυρή ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών αγορών. Οι τράπεζες πρέπει να τεθούν υπό δημόσιο έλεγχο. Και τρίτον, χρειαζόμαστε ένα συντονισμό στην Ευρώπη για τη φορολογία των μισθών και την κοινωνική ασφάλιση. Για τη Γερμανία αυτό σημαίνει: υψηλότερους μισθούς, υψηλότερες συντάξεις, περισσότερη κοινωνική ασφάλιση. Ως συνέπεια αυτών, περισσότερες εισαγωγές από τους Ευρωπαίους γείτονές μας».
Το επόμενο διάστημα στην Ελλάδα θα γίνει «κούρεμα» του χρέους. Αυτό θα βοηθήσει την Ελλάδα ή θα προκαλέσει μεγάλα προβλήματα;
«Η Ελλάδα χρειάζεται ένα κούρεμα, αλλά αυτό είναι πολύ μικρό για να λύσει τα ελληνικά προβλήματα. Και έρχεται πολύ αργά. Σήμερα χρειαζόμαστε μεγαλύτερες λύσεις».
Πιστεύετε ότι είναι παράνομη η νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα; Αυτό γράφει ένα κείμενο του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Ποια είναι η γνώμη σας;
«Παράνομη σημαίνει το γεγονός ότι αυτή η κυβέρνηση αφήνει τον ελληνικό λαό χωρίς καμία δυνατότητα αντίστασης κάτω από τη δικτατορία των χρηματοπιστωτικών αγορών. Συμφωνώ με τους φίλους μας, αν λένε: Εχουμε το δικαίωμα να αντισταθούμε κατά μιας πολιτικής που εγκαταλείπει τη δημοκρατία».
Υπάρχει ευρωπαϊκή λύση στην κρίση;
«Υπάρχει ευρωπαϊκή λύση ή δεν υπάρχει λύση. Η Ευρώπη πρέπει να αποφασίσει. Μπορούμε να σώσουμε τις τράπεζες ή μπορούμε να σώσουμε το λαό και τη δημοκρατία. Να διασωθούν και οι δύο είναι αδύνατο. Δεν εκλέξαμε τις τράπεζες, εκλέξαμε τις κυβερνήσεις. Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι αγώνες μας πάνε μαζί. Την επόμενη εβδομάδα θα μιλήσω στο γερμανικό Κοινοβούλιο. Και θα πω: Ο ελληνικός λαός, ο πορτογαλικός λαός, αν σταθούν ενάντια στην πολιτική λιτότητας και πάνε σε απεργία, θα απεργήσουν και για εμάς».
Εντός της Αριστεράς στην Ελλάδα, κάποιοι προτείνουν να φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη. Συμφωνείτε;
«Νομίζω ότι αυτός είναι λάθος δρόμος. Οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά. Πρέπει να παλέψουμε μαζί για μια άλλη Ευρώπη. Μαζί σημαίνει: Πρώτον, χρειαζόμαστε ένα κοινό πλαίσιο των κομμάτων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την αντιμετώπιση της κρίσης. Είμαι εδώ για να μιλήσω γι' αυτό με τους Ελληνες φίλους μας. Δεύτερον, σημαίνει ότι τα ευρωπαϊκά συνδικάτα πρέπει να αγωνιστούν μαζί εναντίον των αντιδημοκρατικών και αντικοινωνικών προγραμμάτων λιτότητας. Οταν επιστρέψω στη Γερμανία, θα προτείνω στα γερμανικά συνδικάτα μια ευρωπαϊκή γενική απεργία ενάντια στις περικοπές μισθών, συντάξεων και τις κοινωνικές περικοπές στην ασφάλεια. Οι εργαζόμενοι αποτελούν την πλειοψηφία στην Ευρώπη. Πρέπει να θυμόμαστε τις κυβερνήσεις μας σε αυτό το απλό γεγονός».
Είστε ένας από τους δύο ηγέτες του Die Linke. Μπορεί η διαρχία να λειτουργήσει για πολύ καιρό;
«Ναι. Εχουμε καλή εμπειρία σε αυτό».

tsatsis.thomas01@gmail.com

Μανώλης Αναγνωστάκης

Φοβάμαι

Φοβάμαι

τους ανθρώπους που εφτά χρόνια

έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι

και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–

βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας

«Δώστε τη χούντα στο λαό».

Φοβάμαι τους ανθρώπους

που με καταλερωμένη τη φωλιά

πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.

Φοβάμαι τους ανθρώπους

που σου 'κλειναν την πόρτα

μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια

και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο

να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.

Φοβάμαι τους ανθρώπους

που γέμιζαν τις ταβέρνες

και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια

κάθε βράδυ

και τώρα τα ξανασπάζουν

όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη

και έχουν και «απόψεις».

Φοβάμαι τους ανθρώπους

που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν

και τώρα σε λοιδορούν

γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.

Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.

Το ποίημα «Φοβάμαι» γράφτηκε τον Νοέμβρη του 1983 και δημοσιεύτηκε στην εφημ. Αυγή.

STRATFOR: “Η ελληνική άρχουσα τάξη “έφαγε” τα δάνεια & έφερε χρεοκοπία”

STRATFOR: “Η ελληνική άρχουσα τάξη “έφαγε” τα δάνεια & έφερε χρεοκοπία”

Kόλαφο για την Γερμανία, τους άπληστους δανειστές της Ελλάδας, την ελληνική «άρχουσα τάξη» που συνεργάστηκε με την Γερμανία, αλλά και τεράστιες ευθύνες στο ευρώ για την καταστροφή του ελληνικού βιομηχανικού ιστού, αποδίδει μελέτη του STRATFOR για τις οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα.

Το γνωστό ινστιτούτο που στελεχώνεται με αναλυτές πρώην υπαλλήλους του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, της CIA και του Πενταγώνου και έχει μεγάλη επιρροή στο πολιτικό κατεστημένο στης Ουάσιγκτον, αναφέρει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν ένα εφεύρημα της Γερμανίας, η οποία μέσα από τις στάχτες του Β’Π.Π. βρήκε έναν άλλο τρόπο για να αναπτυχθεί οικονομικά η ίδια σε βάρος των των υπολοίπων κρατών μελών.

Η ευρωζώνη εν συνεχεία αποτέλεσε έναν εξαιρετικό μηχανισμό της Γερμανίας για την ...
ανάπτυξη του εμπορίου με τις χώρες-μέλη της ευρωπαϊκής περιφέρειας μέσω του ελευθέρου εμπορίου, το οποίο ασφαλώς ευνοούσε τις γερμανικές εξαγωγές και το εμπορικό ισοζύγιο αφού η Γερμανία πουλούσε φθηνότερα λόγω μεγάλης εσωτερικής αγοράς και παραγωγής!

Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας, η οικονομική ολοκλήρωση μέσω του ευρώ έδωσε την ευκαιρία εισόδου στην ελληνική αγορά σε όποιον Ευρωπαίο το επιθυμούσε, με αποτέλεσμα σχεδόν όλοι οι παραγωγικοί τομείς της οικονομίας της χώρας να βρεθούν σε εξαιρετικά δυσχερή θέση λόγω χαμηλού κόστους εισαγωγών κάτι που οδήγησε σε μαρασμό και απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας, κυρίως στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Η Γερμανία, σύμφωνα με το STRATFOR, χειρίστηκε το ευρώ με έναν τρόπο ο οποίος οδήγησε την Ελλάδα σε τραγικό αδιέξοδο και το 2010 την ανάγκασε να επιβάλλει μέτρα λιτότητας στους Έλληνες πολίτες, για να σώσει ποιους; Τους άπληστους πιστωτές που δεν δίσταζαν να δανείζουν συνεχώς χρήματα στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι οι οικονομικοί της δείκτες δεν δικαιολογούσαν τέτοιο δανεισμό και την ελληνική άρχουσα τάξη!

Στην ανάλυση αναγνωρίζεται ότι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στα 20 χρόνια ευημερίας, ωφελήθηκε οικονομικά η ελληνική ελίτ και όχι ο απλός λαός, ο οποίος είναι άκρως αμφιλεγόμενο αν κέρδισε κάτι από τον Ε.Ε. και την ευρωζώνη σε σχέση με αυτό που θα κέρδιζε εκτός ευρωζώνης! Η οικονομική ελίτ κέρδισε από τον υπέρογκο δανεισμό.

Και τώρα το ερώτημα που τίθεται από την πλευρά των πολιτών, γράφει η ανάλυση είναι «Ποιος θα σηκώσει το βάρος της κρίσης και της δυσλειτουργίας του συστήματος; Αυτοί που επωφελήθηκαν ή αυτοί που δεν είδαν κάποιο όφελος από αυτό»;

Η ανάλυση καταλήγει σε ένα άκρως ενδιαφέρον συμπέρασμα το οποίο έχει «αριστερό» περιεχόμενο, αλλά έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ακριβώς επειδή του λέει το STRATFOR:

“….Τα οικονομικά «πακέτα» από τη Γερμανία που υποτίθεται θα βοηθήσουν στη σταθεροποίηση του συστήματος αφήνουν άθικτη επί της ουσίας την ελίτ, ενώ το ακριβώς αντίθετο ισχύει για τους απλούς καθημερινούς εργαζόμενους, οι οποίοι υποφέρουν λόγω δραματικών απωλειών σε μισθούς, συντάξεις και καταστροφή της επαγγελματικής τους καριέρας! …”

Aν τα λέει αυτά το STRATFOR τότε νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα της συνταξιοδότησης για Αλέκα Παπαρήγα και Αλέξη Τσίπρα. Των οποίων τα κόμματα πυ ηγούνται, σε τελική ανάλυση δεν έχουν τολμήσει ακόμα να κάνουν μία σοβαρή ανάλυση για την αποβιομηχανοποίηση της χώρας, ειδικά από την εποχή που αυτή μπήκε στο ευρώ. Και έρχεται το STRATFOR και τα λέει όλα αυτά…

η ενδιαφέρουσα μελέτη του stratfor, εδώ

Ολόκληρο το κείμενο εδώ (Διαβάστε τις Υπογραμμίσεις!) :